شبه

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند وقت است که هر شب به تو می‌اندیشم

    به تو آری به تو، یعنی به همان منظره دور
    به همان سبز صمیمی، به همان باغ بلور
        به همان سایه، همان تصویری
        که سراغش ز غزلهای خودم می‌گیری
                به همان زل زدن از فاصله دور به هم
                 یعنی آن شیوه فهماندن منظور به هم